Dag 4: Lushoto, trekking dag 1

Dag 1 van de trekking! We hebben er zin in. We beginnen in Lushoto samen met een Frans koppel.
Het is echt een mooie route en super groen! Weer een heel ander beeld dan ik van Afrika had verwacht. Maar hier is het ook nooit heel droog weer. Heel het jaar door valt er regen.
Direct aan het begin van de wandeling al ziet onze guide allemaal kameleon's ik heb echt geen idee hoe hij het doet!
Dan staat hij weer ineens stil en zegt ik ruik een Kameleon. Eerst dacht ik oprecht dat hij het rook, maar hij maakte maar een grapje over de geur. En dan vervolgens moesten wij de Kameleon zoeken en dat was dan ook nog moeilijk! Het is ons dan ook heel de dag niet gelukt er zelf een te vinden haha.

Voor lunch stopte we op een groot grasveld, waar we ons eigen eten gingen maken. Dus mijn zakmes kwam direct weer goed van pas! We gingen guacamole maken mmm en het was guacamole african style volgens de gids. Het was advocado, tomaat, wortel, paprika, banaan, ui en limoen. Dat aten we vervolgens op chapati (ik heb me later laten vertellen dat dat heel vet is. Dat is de reden waarom ik zo vol zat. Het is een soort dikke stevige pannekoek gemaakt met suiker en gebakken in heel veel vet maar het is heerlijk!) Na de lunch nog een beetje uitgebuikt en daarna weer op pad!

Pfoe maar het was wel warm en je voelt gewoon de zon branden op de schouders. Helemaal met onze witte huid, ik geef bijna licht! Ondanks dat we echt mega goed insmeren wil het niet echt helpen. M'n schouder en neus zijn al een beetje rood.. Dus voor de rest van de trekking maar een sjaal om.

Het is een trekking die door de natuur gaat, maar ook door veel dorpjes. In een dorpje komen alle kinderen op je afgerend en roepen: mambo / Jambo / how are you (klinkt als houwajoeee, eerst had ik niet door wat ze zeiden totdat de Franse jongen zei 'ze zeggen how are you' en dan hoor je het continue, heel grappig hoe ze het proberen.
Het ene kind durft ook veel meer dan de ander. De ene komt hard roepend aanrennen, maar je hoeft alleen maar die kant op te kijken of ze verschuilen zich, de ander durft nauwelijks terug te zwaaien en de ander komt een high five geven.
Ook roepen ze allemaal mzungu(wat wit/buitenlander betekent)

Vannacht slapen we in een klooster bij nonnen. We konden niet helemaal daar naar toe lopen, want dat was te ver. Het laatste gedeelte hebben we met de bus gedaan. Die bus was prop en prop vol, net zoals in Azië geldt de regel als je denkt dat er niemand meer bij past dan passen er altijd nog een paar extra bij. Maar nu was het zelfs zo dat de bus sommige mensen moest achter laten. Op een gegeven moment werd het wat rustiger en had ik en plekje bemachtigd naast een moeder met een klein kindje. Je wordt natuurlijk weer uitgebreid bekeken, maar op een gegeven moment kan je wel een beetje contact maken met wat woordjes of een spelletjes als kiekeboe. Owja en Nien, je knuffeltjes doen het ook goed!

En toen kwamen we bij het klooster aan en wie waren daar!!!! Suus en Iet!!! We waren zo verrast echt mega leuk. De andere mensen moeten wel gedacht hebben wat doen die vier meiden hysterisch haha. Maar het zijn echt twee hele goede vriendinnentjes dus dit was zo leuk. Ik had dit ook echt niet verwacht, ik dacht die lopen vast een dag voor ons. Michelle en ik waren nog aan het twijfelen om na de trekking nog in dag in Lushoto te blijven zodat we misschien tegen kwamen, maar dat is niet meer nodig!
We hebben nog geprobeerd om de gehele trekking samen voort te zetten maar dat kon helaas niet. Wel kunnen we morgen de ochtend samen lopen!