Dag 9 en 10: Kilimanjaro

23 november 2017 - Kilimanjaro, Tanzania

Dag 10: Kilimanjaro dag 1. 1800-3000meter
Ik schrijf dit vanuit m'n tent op 3800 meter op de Kilimanjaro. Ik lig samen met Mitch in onze slaapzak inclusief muts en handschoenen over m'n voeten als extra paar sokken haha. Pfoe want het is koud Brrr en met name omdat we compleet zijn natgeregend. We liggen nu te wachten tot dat de zon door breekt en om de zon een beetje te helpen zijn we allemaal liedjes aan het luisteren die gaan over de zon.

Maar terug naar dag 1 van de Kilimanjaro! Want het is eindelijk zo ver! We zijn wel een beetje zenuwachtig helemaal na alle verhalen van gisteren, maar we hebben er ook mega veel zin in. Na een goed ontbijt kregen we onze spullen. Pfoe het is wel een bij elkaar geraapt zooitje, alles wordt uit een kast gevist en het is zoeken naar de goede spullen. Het gaat ook heel hectisch want de bus staat al te wachten. We hadden het eigenlijk gisteren de spullen moeten krijgen en dat was wel veel fijner geweest maar ja daar is niets meer aan te doen. Nadat we alles bij elkaar hebben gezocht gaan we op weg met de bus! Het is ongeveer een uur met de bus en ik heb hier goed gebruik van gemaakt door een powernap te doen. En daar stonden we aan het begin van de Kilimanjaro! Eerst ons registeren en alle spullen moesten gewogen worden, want de porters (de gene die de spullen dragen) mogen max 20kg tillen exclusief hun eigen spullen. Wij dragen alleen ons water 3L per zak en wat je voor de rest nog om je daypack mee wilt mee nemen. En toen vertrokken we! En dat gaat pole pole(langzaam), stapje voor stapje. Hier ga ik nog wel even aan moeten wennen.
We zijn met een groep van 6, 2 Australiërs een jongen (Alex) en een meisje (Emma) van ongeveer onze leeftijd en nog een moeder(Etyl) en zoon (José)uit Uganda (maar de moeder woont in Stockholm). Omdat we twee extra mensen erbij hebben hebben we ook een extra gids, nu drie in totaal.

De eerste dag is door het regenwoud. Het is prachtig, hoge bomen bekleed met mos. Wat heel grappig is om te zien, is dat de bladeren van de verschillende bomen als puzzelstukken in elkaar passen. Het is lastig om te beschrijven, maar ik zal een foto bijvoegen.
We begonnen droog, maar op een gegeven moment begon het echt kei hard te regenen van het ene op het andere moment. Dus snel onze regenkleding aan, nja regen kleding... Ik was onder mijn poncho al direct doorweekt.. En dit was de poncho die ik van het hostel had, mijn eigen regenjasje had ik thuisgelaten omdat dat niet echt de beste kwaliteit is. Maar ik haalde echt mega hard want het is namelijk het kleine regenseizoen dus de kans dat we nog vaker regen krijgen is echt heel groot. Uiteindelijk ben ik naar de gids gegaan om te vragen of er misschien een andere was of dat misschien een volgende groep er een kon meenemen. Maar dat kon niet, maar gelukkig had hij nog een extra onder in z'n tas. Deze was gelukkig iets beter maar nog steeds niet om overeen huis te schrijven..

Voor de lunch hadden we een kartonnen doos gekregen met echt een mega lunch, een kippenpoot, een driedubbele sandwich, banaan, bananencakeje, ei, glucose koekjes een een pakje mango sap. Nou dat kreeg ik niet helemaal op.. Maar ze hameren er wel heel erg op dat je goed eet.

Voor dat we aankwamen was het droog en begon ik ook een beetje op te drogen. Het scheelde dat we nog niet mega koud waren, behalve m'n voeten want ik had een privé zwembad voor m'n linker voet en een voor m'n rechter voet.
De groep maakte alles ook een stuk leuker! Liepen we daar door de stromende regen in het regenwoud liedjes te zingen

Eenmaal aangekomen stonden onze tenten al klaar! Met z'n tweeën heb je een kleine tent en er is een tent waar we in eten.

En het eten, oe dat was zo goed en zo veel! Eerst een mega schaal met aardappels, gekruidde vis en kool. Dan denk je, dit is het en toen kwam er nog een mega lekkere groente cocos curry. Alsof dat niet genoeg was nog fruit en advocado als toetje. Nou ik was bang dat ik ging afvallen hier, maar daar heb ik tot nu toe geen kans voor haha. Daarna snel onze slaapzak in gekropen!


Dag 11: Kilimanjaro dag 2. 3000-3800meter
Pfoe we zijn nog maar op 3000meter, maar de eerst koude nacht hebben we al gehad (nja ik was de enige die het koud had gehad, zoals gewoonlijk). Maar het uitzicht maakt het dan wel weer goed goed. Michelle en ik waren alleen wel zo slim om onze slippers te vergeten en onze schoenen waren natuurlijk nog nat😓 Maar zo wordt je vindingrijk en ik had een doos omgedoopt tot schoenen en zo kon ik hoppend in de doos onze schoenen snel nog even in de zon zetten tot we vertrokken.
Toen ik de eettent inliep stond er een enorme pan met pap.. oei ik lus bijna alles maar pap eet ik nooit.. de laatste keer dat ik dat at vond ik het niet lekker en ik heb me laten vertellen dat ik het als kind al uitspuugde. Maarja, het ontbijt is het belangrijkste maal van de dag dus ik begon vol goede moed aan m'n kom met pap. Je zult het niet geloven maar ik vond het nog lekker ook, beetje banaan beetje honing mmm. Dus nog iets wat ik van mn lijste af kan strepen wat ik niet lust. Maar wat bleek, de pap was niet alles. En kwam nog omelet, worstje, brood en fruit haha.

En toen op weg! Het hele andere natuur dan gisteren, je zag het veranderen. We waren duidelijk niet meer in het regenwoud. Het regenwoud was veranderd in lage struiken, nog wel groen en het pad van gisteren was veranderd in veel meer klimmen op rotsen, heerlijk!
Verder nog veel watervalletjes waar we over heen gingen.

Vanaf de dag voor de trekking zijn we begonnen met diamox. Pfoe wat een ellende de pillen, nu weet je pas echt wat iedereen doormaakt die aan een of andere plas tablet zit. De diamox is namelijk een soort plastablet met nog een aantal andere eigenschappen, maar ik zal jullie de medische rompslomp besparen. Je kan diamox in ieder geval preventief nemen tegen hoogte ziekte en dit werd ons door de organisatie aangeraden en we hadden ze vanuit Nederland mee dus we hebben ze genomen. Maar manman wat een zijkwijven waren we en daar komt ook nog de 3-5 liter bij die je per dag aan vocht binnenkrijgt (ook tegen hoogteziekte). Naast het plassen hadden we ook allemaal last van tintelingen om je handen voeten en gezicht ook een vreemd gevoel. Maar ach alles om de hoogteziekte te voorkomen.

Halverwege de dag zijn Alex, Emma, Michelle en ik door gegaan en kwamen José en Etyl op een langzamer tempo achter ons aan. Etyl had het namelijk al heel zwaar. Dit was wel een andere tempo maar wel lekker om even door de lopen. Helaas begon het ook weer te regenen en natuurlijk weer zeiknat. Nu was het helaas niet droog toen we bij het kamp aan. Dus zijn Mitch en ik in onze slaapzak gaan liggen om warm te worden. Wel jammer als je dan naar de wc moet... Je merkt dan direct ook wel dat je veel hoger zit, want ik rende iets van 25-50meter naar de wc en moest uithijgen haha.

Eigenlijk zouden we vanmiddag nog wat gaan klimmen en daarna weer terug komen in het kamp voor aclimatisatie, maar dit hebben we in verband met de regen niet gedaan. Aan de einde van de middag werd het weer een beetje droog en hebben Mitch en ik nog genoten van het uitzicht op de mount Meru!

3 Reacties

  1. Nienke:
    1 december 2017
    Wauw peer wat een fscking mooie foto's! En tof verhaal!😘
  2. Suvana:
    1 december 2017
    Yeahhhhh mooi verhaal....heb Michelle's blog al gelezen....ben benieuwd naar jouw volgende verhaal.... warme knuffels
  3. Peter:
    1 december 2017
    Wauw lieverd, wat een ontzettend zware, mooie, alles omvattende tocht. Geweldig om mee te beleven... vanuit mn luie stoel wel te verstaan... 😃 dikke zoen Marianne