Dag 134 - 135: Victoria falls (Zambia en Zimbabwe)

28 maart 2018 - Livingstone, Zambia

And again wauw. Dit blijft een terug komend woord in mijn verhalen, maar het is het meest passend. Vandaag zijn we bij de Victoria falls geweest aan de Zambiaanse kant en het was echt fantastisch. We zouden niet in het meest beste seizoen zitten ivm de mist die de waterval veroorzaakt maar juist dat maakte het zo indrukwekkend. Toen we aan kwamen kon je het gebulder al van een afstandje horen. We zitten net na het regenseizoen dus de hoeveelheid water dat de falls af komt is enorm. Dat maakt de falls extra indrukwekkend, maar ook moeilijk om te zien omdat het een enorme mist van waterdruppels veroorzaakt. Je kon verschillende routes lopen en we waren al gewaarschuwd dat je je regenjas mee moest nemen en je kon ze ook overal huren. Nou het was ook wel echt nodig, het leek of je in een tropische regenstorm terecht was gekomen en dan keer 10. Wat een geweld kan de natuur veroorzaken! Het was echt fantastisch om daar te lopen, zeiknat met tussen de mist wolken door het uitzicht op de waterval.
Je had verschillende routes die je kon nemen, toen we de route het dichtst bij de waterval lag hadden gehad konden onze kleren uitwringen! Het was 's ochtends grijs begonnen, maar het begon een beetje op te klaren. Er was wat blauwe lucht te zien en de zon piepte tussen de wolken door. Ideaal, zo waren we wel allemaal zo droog. Daarna nog langs een stuk gelopen iets verder van de waterval maar nog steeds voelde je soms de druppels van de mist. Toen naar de boiling pot, om daar te komen moest je eerst een stuk naar beneden lopen naar rivier. Eerst kwamen we langs enorm veel apen, die echt totaal niet bang waren. Ik heb veel apen op touristische plekken gezien in Azië, maar deze waren toch wel een van de minst bange. Die zaten elkaar rustig te vlooien op het pad naar beneden en deden geen moeite om opzij te gaan, jij moest maar om hen heen lopen. Het was maar goed dat ze ons hadden gewaarschuwd om de plastic zak met eten achter te laten. Ik heb dit eenmaal in Azië gehad, dat we op een een plek liepen met veel apen met druiven in een tas. Nou ik heb daar niet lang gelopen met de tas, er kwamen toen direct al apen aan die eerst heel lelijk begonnen te kijken en te grommen en vervolgens de tas uit m'n hand griste. Voordat we de falls in liepen hadden we alle drie onze rugzak en dus nog een witte plastic zak met eten, maar die hebben we achter gelaten en ook direct ook nog twee rugzakken. Dat was ideaal want dan hoefde we niet met drie rugzakken te sjouwen en de tas van Mitch is echt waterdicht, ik denk namelijk dat mijn raincover deze stortenbuien niet overleefd had en Falco had uberhaupt geen raincover.
De boiling pot was echt prachtig! Het was onder de brug tussen Zambia en Zimbabwe en het water kwam daar met zo'n geweld in! En door verschillende stromingen was het een soort draaikolk. Het is moeilijk dit allemaal te beschrijven, maar ik zal snel de foto's op polarsteps zetten, hier op Reislogger plaatsen lukt niet echt.

Als laatste kon je nog een pad nemen naar het begin van de watervallen, waar het water over de rand stroomde. Als het een anders seizoen is met minder water dan heb je devilspool. Dat is een pool op de rand van de watervallen waar je naar toe kan zwemmen. Maar nu door de hoeveelheid water kan je daar niet naar toe. Nou toen we daar stonden begreep je nog beter waarom, dan zou je zo je randje over kukelen.

Nou en nu op naar alweer het volgende land, nummer 3 in drie dagen het moet niet gekker worden. Ik vind het toch altijd wel bijzonder blijven om een grens over te lopen. Je krijgt namelijk een stempel dat je het land uit gaat, maar dan moet je vaak nog een heel stuk lopen voordat je het andere land in komt. Dit was wel de leukste grens overgang tot nu toe. Je moest namelijk een brug van ongeveer 110 jaar oud over. Toen we de leeftijd zagen begrepen we ook waarom er maar een wagen tegelijkertijd mocht stilstaan op de brug, je kon sowieso maar vanaf een kant tegelijkertijd de brug op er was een weg en een spoor. Het uitzicht vanaf de brug was ook weer prachtig! Je keek namelijk zo de boiling pot in en we zagen onze eerste regenboog! Die schijn je hier veel te kunnen zien door al het water en de mist, alleen scheen de zon bij ons nog niet echt dus een regenboog hadden we nog niet gezien. Wat ook bijzonder was, is dat we zagen dat een regenboog eigenlijk rond is. Toevallig hadden we het daar eerder deze dag over gehad. Toen zei Falco dat een regenboog eigenlijk rond is, ik moet zeggen dat ik dat eigenlijk helemaal niet wist. Nou en nu direct al het bewijs. Doordat we op de brug stonden zag je de regenboog het water ingaan maar verderop er ook weer uitkomen. Dat was wel bijzonder om te zien. Maar daar gaat wel het sprookje van de pot met gouden munten aan het einde aan de regenboog.. Of hij gaat voor altijd door want het einde van de regenboog komt dus nooit ;)
We werden ook weer goed nat op de brug, wat later wel over ging in regen. Het is wel grappig want eerst denk je dat het van de waterval is, maar na een tijdje heb je toch wel door dat het niet meer van de waterval komt maar dat het regent. Het ruikt ook anders, als je regent geeft dat zo'n bepaalde frisse geur. Wat we ons ook afvroegen en nog moeten opzoeken is of het rondom de Victoria falls vaker regent door alle wolken die worden gevormd.
Aan de overkant in Zimbabwe hebben we nog een heel lekker taartje gegeten bij look out café, met inderdaad ook een prachtig uitzicht.
Toen hebben we nog even flink moeten onderhandelen over een taxi, ze wilde echt veel te veel hebben dus toen zijn we maar gaan lopen en toen kwam er na een paar minuten toch een taxi langs die het wel voor onze prijs wilde. In het hostel hebben we niet veel meer gedaan, zelfs eten laten bestellen. Oei dat is wel ernstig eigenlijk haha, dat hadden we nog nooit gedaan. Maar de keuken van het hostel was dicht en het stadje was een eindje lopen. Daarbij heb last van hielspoor echt heel erg balen, maar moet daar soms toch maar een beetje rekening mee gaan houden.. Helemaal na een dag als vandaag met veel lopen. We hadden het namelijk echt lang volgehouden bij de falls! Van 10 tot 3.

Andere dag, ander land, andere soort falls. Nou het was me het ochtendje weer. Het is nu 11 uur en voor m'n gevoel heb ik er al een hele dag opzitten. And again wauw.
We gingen voor sunrise dus vroeg op, gisteren hadden we al een taxi geregeld en die stond netjes te wachten. We hadden ruim gerekend dus stonden we daar om kwart voor 6 naar de gate te koekeloeren. Wel genoeg tijd om onze tassen om te pakken, want gelukkig was er weer een lieve bewaker die onze tassen ergens achter wilde zetten. Het begon alleen wel echt steeds lichter te worden en de vrouw achter de kassa ging op Afrikaans tempo alles opstarten en had niet echt haast. Uiteindelijk hebben we ook niet echt een mooie sunrise gezien, ook mede dankzij de mist maar we waren als enige in het park. Dat was best wel bijzonder, helemaal toen we de hordes touristen rond een uurtje of 8 zagen aankomen. We hadden toen een deel gezien alleen ook hier heb je heel veel last van de mist. In het begin van de trail zag je de watervallen, maar aan het einde was het een en al mist en regen. Al is dat ook wel bijzonder om in te lopen, het is echt zo'n andere omgeving. Het leek wel alsof we op Schotse of Ierse kliffen liepen (al ben ik daar nog nooit geweest, maar zo stel ik het me voor haha). Harde wind, gedonder van neervallend water, om je heen grijs grijs en nog eens grijs, een pad met rotsen aan de zijkant, regen die tegen je aan wordt geslagen, zeik en zeik nat en je haren vast geplakt op je gezicht. Zo klinkt het niet echt aantrekkelijk, maar het was stiekem heerlijk. Oké, wat ook wel scheelde en een verschil met Schotland/Ierland is dat het hier niet koud was. Je voelt je een beetje als Remy, alleen op de wereld. Helemaal toen ik op dangerpoint stond, je moest over wat rotsen heen lopen en was vervolgens in een cirkel voor driekwart om je heen omringd door waterval. Niet dat je de watervallen echt goed zag. Als je lang bleef staan zag je soms een glimp van de waterval tussen de wolken door verschijnen, maar het was wel weer ene ervaring.
Vanaf de Zimbabwe kant zie je net wat meer hoe indrukwekkend de watervallen zijn. Je krijgt namelijk een beter beeld van de breedte van de falls. Wat ik ook nog steeds heel indrukwekkend vind is het gebulder en de hoeveelheid van het neervallende water en dan vervolgens de enorme wolken condens die om hoog komen. Het lijkt een beetje op geisers (of zoals ik het me voorstel haha, want ook deze heb ik nog nooit gezien).
Na twee uur zijn maar even wat gaan eten en toen kwamen de hordes touristen eraan.
Nou wie had gedacht dat ontbijten ook een enorme belevenis is. Aan de Zambia side zaten heel veel Baboons(apen), je kon daar ook niet met een plastic witte zak met eten overstraat lopen. Hier hadden we ze eigenlijk nog helemaal niet gezien, dus we zaten rustig ons ontbijt te eten (of nja wat we nog overhadden) tot Mitch zegt 'Een héle grote baboon', ik zag niets en dacht dat ze een grapje maakte en Falco bedoelde dus ik keek Falco aan haha. Tot de aap dichterbij kwam en er echt een hele groot baboon was, echt heel groot. Ik denk dat als hij op twee benen zou staan ver boven ons uit zo torenen. Dus wij snel alles in de tas gesmeten en Falco rende al met de tas naar de ingang terwijl ik nog met een pot pasta en appels in m'n handen stond terwijl we nog meer apen aankwamen. Dat zo goed als kwaad een beetje verscholen onder m'n jas en achter Falco aangegaan. Toen kwamen er gelukkig al mensen van het park om de apen weg te jagen en ons uit te lachen haha. Het was weer een hele belevenis.
Daarna zijn we weer richting de waterval gelopen en alle punten nog een voor een rustig afgegaan, maar de magie van alleen in het park zijn was er wel een beetje af. Het was wel grappig om te zien hoe alle mensen naar ons keken want wij waren al zeiknat. Daarbij had het vroege opstaan ook een goede invloed, ipv de gekke 10 min het gekke uur en liepen door het park te zingen. Ze zullen wel denken die zijn niet helemaal wijs. Wat ook nog heel vet was waren alle regenbogen. De zon stond precies goed om allemaal regenbogen te vormen! Ook regenbogen op de paden, het was nog wel een hele klus om een foto onder de regen boog te krijgen, maar het is gelukt!

Nadat we alles goed bekeken hadden zijn we terug gelopen de grens over en richting het hostel gegaan. In het begin van de middag was het nog mooi weer, maar dat begon helaas te veranderen. We wilde eigenlijk nog naar de zonsondergang gaan kijken over de watervallen heen, maar het regende en onweerde echt heel hard dus zijn we maar in het hostel gebleven.

Foto’s

3 Reacties

  1. ANN:
    3 april 2018
    Hoi Veerle ,
    Prachtig verhaal dat goed aansluit bij de foto's die ik al op de app gezien heb. Het geeft zo een nog completer beeld.
    Ik had ook nog nooit van een ronde regenboog gehoord. Ben het gelijk gaan googlen. En jawel hoor. het staat er echt in. En ook nog waardoor het komt. Volgens Willen Wever kun je het vanuit het vliegtuig heel goed zien. Weer wat geleerd. Dank je wel.

    Liefs

    Ann
  2. Suvana:
    3 april 2018
    de regenboog zelf IS de pot goud...ik voel me altijd zo blij, als ik er een zie!
    Ierse kliffen, ijslandse geisers, wat is de natuur toch prachtig....leuk al jouw associaties
    en natuurlijk de apen...goed dat jullie je ontbijt gered hebben...ze zijn best indrukwekkend...
    paar grote reisknuffels
  3. Peter:
    6 april 2018
    Wauw wauw wauw...ik hier...is denk ik het enige wat je kunt zeggen lieverd en ik ook...wauw..jij daar😊 je moeder...hier...en ook blij