Dag 6: Lushoto - Moshi

20 november 2017 - Moshi Urban, Tanzania

We moesten weer vroeg op! Om half 6 vertrok de bus terug naar Lushoto. Dus hophop in het donker op weg. Maar pfoe die buschauffeur, die reed best wel lomp! Gelukkig stapte na 5 min de echte buschauffeur in. Want dit waren niet de soort weggetjes waar je roekeloos op wilt rijden. Het was een beetje een soort Nepal, smalle berg weggetjes met aan de ene kant de berg en aan de ander kant de afgrond. Maar Nepal was nog wel erger moet ik zeggen.
Na een mega koude rit van ongeveer 2,5 uur kwamen we aan in Lushoto. Je merkt wel dat je je echt hoger zit want het is een stuk koeler. Bij de trekking was s avonds een jasje geen overbodige luxe en nu in de bus zaten we ook met een vestje, jas en sjaal alsnog te bibberen.

We hadden met Suus en Iet afgesproken om naar Moshi te gaan, dus nadat we onze tassen hadden gepakt gingen we eerst met een dalla dalla(klein busje) naar Mombo en daar konden we overstappen op de bus naar Moshi.

Maar toen we met 15 min in de bus zaten hier Iet ineens, noooo mijn telefoon ligt nog bij jullie hostel. Ze had een zonnelader en die troela had haar telefoon met lader in de zon gelegd voor ons hostel. We wisten even niet wat we moesten, uiteindelijk bedacht ik me dat ik het nummer van onze guide had en die zou ook vanmiddag naar Mombo gaan. Dus die geprobeerd te bellen, maar natuurlijk hadden we net op dat stukje even geen bereik en internet en toen ik hem aan de telefoon had viel ik de hele tijd weg. Uiteindelijk hebben we via iemand anders in het bus(een andere guide die we toevallig ook op de trekking hadden gezien) hem kunnen bereiken en de telefoon lag er nog!! Wat een opluchting. In Mombo een half uurtje gewacht en toen was Iet weer herenigd met haar telefoon en konden we door naar Moshi. Dat was weer een grote bus, maar hij zat propvol. Suus moest naast de twee dikste Afrikanen die ze ooit had gezien waardoor ze maar met maar een bil op de stoel zat en Iet en ik zijn achter in de bus erbij gepropt inclusief mijn backpack. Ik dacht direct al, 'hoe gaan we die er ooit weer uitkrijgen' want hij was er door een man ingetild boven de hoofden van iedereen. Na een busrit van een uur of 4/5 en flink hobbels, want achter in de bus wordt je bij elke hobbel flink gelancheerd kwamen we aan op het busstation. Natuurlijk weer mega veel mensen die je van alles aanbieden, maar al snel hadden een heel goedkoop hostel op TripAdvisor gevonden en een taxichauffeur. Hop met z'n alle inclusief bagage in taxi gepropt en gaan. Eerst stonden we aan het verkeerde adres en daarna bleek dat de prijzen verkeerd op TripAdvisor stonden. Het was 20 dollar per persoon, wat meer was dan er stond voor drie personen samen. Uiteindelijk konden we toch blijven voor een prijs die er tussen in lag. Het was een hostel met vrijwilligers die ons mee vroegen om uit eten te gaan.
We gingen echt naar een super leuke plek, met uitzicht op de Kilimanjaro die we in een paar dagen gaan beklimmen!!
Het was een soort grote tuin met lichtjes en super lekker en goedkoop eten. Ennnn gin tonic😍 en nog eens lekkere fruit juice wat wil een mens nog meer!
En daarna lala salama

Foto’s

1 Reactie

  1. Marianne Gillis:
    28 november 2017
    Wie had dat nou gedacht dat er nu al een aantal verhalen in Afrika eindigen met gin tonic...???Ik in ieder geval niet...klinkt allemaal gezellig en boeiend en problemen zijn er om opgelost te worden en dat doen jullie geweldig! Alle liefs, Marianne