Dag 116-118: Chitimba - Livingstonia - Chitimba
10 maart 2018 - Livingstonia, Malawi
Nou we maken alle dagen die we hebben stilgezeten tijdens coschappen hier direct al goed. Alles wat lopend kon hebben we lopend gedaan. Gelijk een goede oefening voor de vierdaagse. Ik heb me namelijk in geschreven om de vierdaagse te lopen. Ik vind dat ik als een rasechte Nijmegenaar hem toch een keer gelopen moet hebben. Ik heb het wel al vaker gezegd, maar nog nooit werk van m'n woorden gemaakt. Daar heb ik dit jaar verandering in gebracht en mezelf ingeschreven voor de 40km. Nu hopen dat ik ingeloot word! Dat hoor ik eind maart. Ik zat alleen een beetje met het trainen, aangezien ik pas eind april terug kom. Maar als het deze reis zo doorgaat als de afgelopen dagen dan komt het wel goed. In Mbeya was het zo'n 12 km naar de krater, dag erna van Chitimba naar de mushroomfarm 10 km, de volgende dag naar Chombe plateau 15 Km en de laatste dag eerst naar het centrum van Livingstonia 8km en vervolgens weer helemaal terug naar beneden aan de berg naar chitimba wat in totaal zo'n 25km was. Dus we hebben de afgelopen dagen heel wat km in de benen zitten. Het was echt allemaal prachtig, je liep tussen de groene bergen. En het lopen ging ons goed af, het enige was de regen
Die is opzich zelf ook niet erg, want de temperatuur blijft nog best prima. Alleen alles wordt nat en ook je schoenen met als gevolg dat ik met name de laatste dag erg last had van blaren. Terwijl ik eigenlijk nooit blaren in deze schoenen loop, deze schoenen zitten heerlijk en hebben me al heel Azië doorgelopen en de Kilimanjaro op geholpen zonder blaren. Maar nu helaas met de regen toch last ervan dus de laatste uren de berg af waren zwaar, maar het was het waard.
Vrijdag ochtend zijn we richting van de mushroomfarm gelopen, dicht bij Livingstonia een dorp in de bergen, vertrokken. Je kan er in een truck naar toe, maar wij zijn dus te voet gegaan. Het was een toch van 2,5 uur omhoog zijn, al zouden de locals het in 1,5 uur kunnen, challenge exepted. Nou in 1,5 uur is het niet gelukt, maar we hebben de twee uur gehaald. Het was weer prachtig achter je het blauwe meer en om kee heen prachtig groene bomen en bergen. Het was niet alleen maar zonnig, halverwege begon het regenen maar dat mocht de pret niet drukken. We zijn wel meerdere keren gevraagd of we niet mee wilde rijden in de truck, maar dat vonden we niet nodig. In het begin was het vrij stijl en dacht ik echt pffoe hoe ga ik dit 2,5 uur volhouden , maar het werd beter en er zat daarna veel afwisseling in de mate van stijlheid. Er waren twee goede opties waar we van hadden gehoord waar we konden slapen. De mushroom farm was de eerste die we tegen kwamen en daar zijn we dan ook naar toe gegaan. Dat is best een populaire plaats en we hadden niet gereserveerd. Het was er vrij druk maar uiteindelijk konden we met z'n drieën in een huisje voor z'n tweeën slapen met een apart matras.
Het is echt een mooi plekje, boven aan de berg op de berg wand. Het is een ecologische lodge en hebben bijvoorbeeld zonne-energie en een hele bijzondere wc, het is een wc zonder water. Er stond een houten wc pot op een verhoging zodat je uitzicht had op de bomen, als je dan klaar was kon je niet doortrekken maar moest je een halve beker as en een halve beker zaagsel in de wc pot gooien. Dit is wel de meest bijzondere wc waar ik ooit op heb gezeten.
Je merkt wel echt dat we in het regenseizoen zitten. We hebben uren zon, maar het kan ook ineens gaan regenen. Al is dat tot nu toe eigenlijk nog helemaal niet erg geweest, het is namelijk nog best wel warm. Soms is het juist wel lekker, want het is tussendoor echt snik heet dus dan komt het als een mooie afwisseling.
Zaterdag zijn we gaan lopen naar het Chombe plateau. Toen was het ook weer zover, we begonnen met heel mooi weer, maar boven op begon het na een tijdje te regenen. Gelukkig mochten we wel eerst nog van de mooie uitzichten genieten. Je kon namelijk een heel groot deel van Malawi en het meer zien. Eigenlijk waren de wolken, die later de regen brachten, ook wel mooi. De wolken partijen zorgde voor mooie plaatjes. Alleen het maakte de tocht naar beneden wel lastig. Voordat je op het plateau kwam moest je namelijk een best stijl stuk op tussen de begroeiing door. Toen had het nog niet geregend, maar bergafwaarts was het mega glad geworden! Gelukkig stonden er genoeg planten waar je je aan vast kon houden en die hebben me er meerdere keren ervan weerhouden te vallen. We hadden er voor gekozen om zelf naar het plateau te lopen. Je kon er ook met een gids naar toe, wat ons meerdere malen is aangeboden maar we vinden het leuker om zelf te zoeken. Daarbij viel het ook heel erg mee en was het niet heel moeilijk de weg te vinden.
Zondags zijn we weer gaan lopen. Eerst richting het dorpje Livingstonia, onderweg zijn we nog gestopt bij een waterval. Ook hier werden we weer gek van de mensen/kinderen die aanboden om ons naar de watervallen te begeleiden. We kwamen op een gegeven een hele hoop kinderen die allemaal het zelfde vroegen, wat is je naam, waar ga je naar toe, zal ik je gids zijn.
Uiteindelijk de watervallen zelf gevonden en ze waren wel mooi. Het was vooral indrukwekkend dat je op het randje kon zitten en dan meters naar beneden kon kijken. Ik blijf watervallen een prachtig natuurfenomeen vinden. Na de watervallen door naar Livingstonia. Het is wel bijzonder dat Livingstonia jaren geleden het grootste ziekenhuis van centraal Afrika had. Terwijl het echt geen logische plek is, maar blijkbaar had het ziekenhuis eerst lager gestaan ( onder aan de berg) alleen gingen daar teveel mensen dood aan malaria en zijn ze daarom de bergen in gegaan. Verder was het een leuk dorpje om even te zien omdat je hier echt de Engelse invloeden zag in de architectuur maar verder was het niet heel bijzonder. Daarna weer terug gegaan naar de mushroom farm wat gegeten en de laatste chocomelk gedronken. Ze hebben het echt mega lekkere chocolade melk!! En ook het eten is echt heel goed en veel. Je kreeg echt enorme borden die ik echt niet opkreeg. Daarna weer de 10 km naar beneden gelopen. Weer in Chitimba camp aangekomen hebben we niet meer veel uitgespookt. We waren toch allemaal wel echt heel moe, maar na 25 km in de benen is dat ook niet heel raar.
Die is opzich zelf ook niet erg, want de temperatuur blijft nog best prima. Alleen alles wordt nat en ook je schoenen met als gevolg dat ik met name de laatste dag erg last had van blaren. Terwijl ik eigenlijk nooit blaren in deze schoenen loop, deze schoenen zitten heerlijk en hebben me al heel Azië doorgelopen en de Kilimanjaro op geholpen zonder blaren. Maar nu helaas met de regen toch last ervan dus de laatste uren de berg af waren zwaar, maar het was het waard.
Vrijdag ochtend zijn we richting van de mushroomfarm gelopen, dicht bij Livingstonia een dorp in de bergen, vertrokken. Je kan er in een truck naar toe, maar wij zijn dus te voet gegaan. Het was een toch van 2,5 uur omhoog zijn, al zouden de locals het in 1,5 uur kunnen, challenge exepted. Nou in 1,5 uur is het niet gelukt, maar we hebben de twee uur gehaald. Het was weer prachtig achter je het blauwe meer en om kee heen prachtig groene bomen en bergen. Het was niet alleen maar zonnig, halverwege begon het regenen maar dat mocht de pret niet drukken. We zijn wel meerdere keren gevraagd of we niet mee wilde rijden in de truck, maar dat vonden we niet nodig. In het begin was het vrij stijl en dacht ik echt pffoe hoe ga ik dit 2,5 uur volhouden , maar het werd beter en er zat daarna veel afwisseling in de mate van stijlheid. Er waren twee goede opties waar we van hadden gehoord waar we konden slapen. De mushroom farm was de eerste die we tegen kwamen en daar zijn we dan ook naar toe gegaan. Dat is best een populaire plaats en we hadden niet gereserveerd. Het was er vrij druk maar uiteindelijk konden we met z'n drieën in een huisje voor z'n tweeën slapen met een apart matras.
Het is echt een mooi plekje, boven aan de berg op de berg wand. Het is een ecologische lodge en hebben bijvoorbeeld zonne-energie en een hele bijzondere wc, het is een wc zonder water. Er stond een houten wc pot op een verhoging zodat je uitzicht had op de bomen, als je dan klaar was kon je niet doortrekken maar moest je een halve beker as en een halve beker zaagsel in de wc pot gooien. Dit is wel de meest bijzondere wc waar ik ooit op heb gezeten.
Je merkt wel echt dat we in het regenseizoen zitten. We hebben uren zon, maar het kan ook ineens gaan regenen. Al is dat tot nu toe eigenlijk nog helemaal niet erg geweest, het is namelijk nog best wel warm. Soms is het juist wel lekker, want het is tussendoor echt snik heet dus dan komt het als een mooie afwisseling.
Zaterdag zijn we gaan lopen naar het Chombe plateau. Toen was het ook weer zover, we begonnen met heel mooi weer, maar boven op begon het na een tijdje te regenen. Gelukkig mochten we wel eerst nog van de mooie uitzichten genieten. Je kon namelijk een heel groot deel van Malawi en het meer zien. Eigenlijk waren de wolken, die later de regen brachten, ook wel mooi. De wolken partijen zorgde voor mooie plaatjes. Alleen het maakte de tocht naar beneden wel lastig. Voordat je op het plateau kwam moest je namelijk een best stijl stuk op tussen de begroeiing door. Toen had het nog niet geregend, maar bergafwaarts was het mega glad geworden! Gelukkig stonden er genoeg planten waar je je aan vast kon houden en die hebben me er meerdere keren ervan weerhouden te vallen. We hadden er voor gekozen om zelf naar het plateau te lopen. Je kon er ook met een gids naar toe, wat ons meerdere malen is aangeboden maar we vinden het leuker om zelf te zoeken. Daarbij viel het ook heel erg mee en was het niet heel moeilijk de weg te vinden.
Zondags zijn we weer gaan lopen. Eerst richting het dorpje Livingstonia, onderweg zijn we nog gestopt bij een waterval. Ook hier werden we weer gek van de mensen/kinderen die aanboden om ons naar de watervallen te begeleiden. We kwamen op een gegeven een hele hoop kinderen die allemaal het zelfde vroegen, wat is je naam, waar ga je naar toe, zal ik je gids zijn.
Uiteindelijk de watervallen zelf gevonden en ze waren wel mooi. Het was vooral indrukwekkend dat je op het randje kon zitten en dan meters naar beneden kon kijken. Ik blijf watervallen een prachtig natuurfenomeen vinden. Na de watervallen door naar Livingstonia. Het is wel bijzonder dat Livingstonia jaren geleden het grootste ziekenhuis van centraal Afrika had. Terwijl het echt geen logische plek is, maar blijkbaar had het ziekenhuis eerst lager gestaan ( onder aan de berg) alleen gingen daar teveel mensen dood aan malaria en zijn ze daarom de bergen in gegaan. Verder was het een leuk dorpje om even te zien omdat je hier echt de Engelse invloeden zag in de architectuur maar verder was het niet heel bijzonder. Daarna weer terug gegaan naar de mushroom farm wat gegeten en de laatste chocomelk gedronken. Ze hebben het echt mega lekkere chocolade melk!! En ook het eten is echt heel goed en veel. Je kreeg echt enorme borden die ik echt niet opkreeg. Daarna weer de 10 km naar beneden gelopen. Weer in Chitimba camp aangekomen hebben we niet meer veel uitgespookt. We waren toch allemaal wel echt heel moe, maar na 25 km in de benen is dat ook niet heel raar.
Op de yakso boerderij in Nederland hebben ze ook zo'n wc. Zonder uitzicht...
Knuffels, Suvana✨🤗✨