Week 11: Rubya
14 februari 2018 - Muleba, Tanzania
In Rubya hebben we twee dagen meegekeken gekeken. Allebei een dag met Iet mee op de vrouwen afdeling en een dag mee met Suus op de kinderafdeling.
Dit is ook een ziekenhuis met was meer supervisie en ook een een Nederlandse tropenarts. Dat is toch wel heel fijn om met Nederlandse artsen ideeën uit te wisselen. Het ziekenhuis is aan de buitenkant ook heel anders, het is fel blauw. Wat wel een heel mooi gezicht is. Het ligt ook op een heuvel en voor de kinderafdeling moet je een hele trap op.
Het is een gelovige ziekenhuis en elke ochtend hebben ze eerst een hele morning pray een half uur tot een uur in het Swahili. Alleen op donderdag was hij wat korter want we gingen grashakken haha. Nieuwe taak in onze taak beschrijving. Het was best leuk om te doen. Heel het ziekenhuis deed mee mannen, vrouwen, dokters en verpleegkundigen. Je moet alleen wel een goede techniek hebben wil je het een beetje goed doen en heel veel eelt op je handen. Ik had na een half uur al een blaar te pakken. Maar met een muziek door een boxje en een dansje hebben we ons prima vermaakt! Wel werden we uitgebreid toegelachen om onze dansjes haha.
Ook hier in Rubya maken ze niet heel lange dagen, maar we hebben ons de middagen wel vermaakt. Donderdag zijn we met z'n viertjes naar een dorpje in de buurt gelopen voor wat boodschappen en een biertje in de kroeg. Wel een warm biertje helaas, maar alsnog smaakte hij goed. Je moet het altijd goed zeggen dat je koud bier wilt, want anders krijg je warm. Voor ons werd zelfs nog even de koelkast aangezet maar voordat die koud is en vervolgens je bier ook duurt dat natuurlijk wel even, maar ach.
Vrijdag waren Suus en ik eerder klaar dan de rest en hebben we foto's gemaakt op het uitzichtpunt. Het was weer prachtig want we hadden een strak blauw lucht. Wel ben ik met m'n stomme hoofd tussen twee stenen gevallen dus heb wat blauwe plekken en schaafwonden als aandenken maarja je moet er wat voor over hebben haha.
S Avonds waren we uitgenodigd voor avondeten en een drankje bij de Nederlandse tropenarts, ze was namelijk jarig. Dat was heel gezellig, zelfs nog even de polonaise gedanst om toch een beetje carnaval gevierd te hebben haha.
Zaterdag, ons laatste dagje in Rubya en ons laatste dagje met Suus en Iet 😪 Heel jammer, maar we hebben wel echt het super leuk gehad met z'n allen! Vandaag hebben we heel wat op het programma staan, s ochtends gaan we op de baby van de tropenarts passen en daarna gaan we wandelen naar Muleba dat ligt 13-15 km van Rubya af.
Maar eerst dus lekker een ochtend met Damian gespeeld, wat een heerlijk kind is dat. Ook nog een stuk gewandeld met Damian in de draagzak, het voelt net echt haha (Maar was maar niet bang hoor, ik zal hier niet blijven met een cappuccino baby).
Na de lunch zijn we op pad gegaan naar Muleba. Het was echt een prachtig wandeling. Eerst naar beneden waar je uitzicht had over het dal en daarna door de bananen velden. Het was ook echt super mooi weer. Strak blauwe lucht met een super warme zon, maar heerlijk. En de uitzichten...!! Halverwege zouden we bij een riviertje moeten komen alleen die kwam maar niet, wat bleek die was voor een heel deel opgedroogd door het warme weer. Suus en Iet hadden deze wandeling wel al eerder gemaakt, dus daardoor wisten ze dat de rivier er al lang moest zijn. We liepen wel door heel wat modder heen, maar als je de heide stukken uitkoos kon je best prima lopen. Alleen werd dit gaandeweg wel steeds moeilijker en bleven we regelmatig in de modder steken. Op een gegeven moment probeerde we een soort van op het riet te lopen door de stengels om te knallen. We waren allemaal toch al een keer tot boven onze enkels in het water beland dus heel veel maakte het ook niet meer uit. het enige was, was dat er prikkel planten kwamen. Het waren planten met hele kleine stekeltjes, die eigenlijk meer op haren leken en overal in gingen zitten en ook lastig weg te halen waren.
We wilde wel graag met het bootje alleen enige manier om het bootje te krijgen is om te roepen, dus wij allemaal in koor BOTIE, BOTIE, BOTIE (gewoon overal een i achter plakken dan wordt het Swahili) en toch ook maar net Swahili voor boot gebruikt MELI!!! Maar geen boot.. Na een tijdje ging het echt echt niet meer we kwamen niet meer voor of achteruit, en gelukkig kwam na een tijd roepen dan toch het botie haha. Gelukkig maar want ik had er niet overna gedacht maar Mitch zei achteraf, ja wie weet wat allemaal in het water zat. Gelukkig heb ik daar ondertussen niet overna gedacht. Het was in ieder geval weer een heel avontuur en best leuk stiekem, een beetje survivallen tussen het riet. Het botie waar we mee gingen was gelukkig ook een betere boot dan Iet en Suus van de voren hadden beschreven. Ze zijn namelijk al een keer eerder gezonken met het bootje. Toen hebben ze door het riet naar het einde moeten waden. Je moet je een soort smal riviertje voorstellen met aan beide kanten heel veel riet maar geen vaste grond, dus je kan er niet aan de zijkant uit. Je moet het riviertje volgen tot je weer bij vaste grond kwam. Die hebben we gelukkig veilig bereikt en konden we verder wandelen. Na ongeveer 4 uur in totaal waren we in Muleba. Daar eerst een koude gin tonic gedronken 😍 Daarna wat boodschappen gedaan en terug met de taxi.
Als avond eten hadden we een soort van Mexicaans gekookt. Bonen met een beetje tomaten saus, taxo chips (die we uit Rwanda hadden meegenomen), guacamole en gefrituurde ugali (maismeel met water, wat iedereen hier eet.) En toen was ons laatste nachtje samen aangebroken! Maar het is echt nog super dat er elkaar zoveel gezien hebben!
Zondag liep onze terug reis echt gesmeerd! We hadden maar een bus die helemaal naar Mwanza ging, dat was echt ideaal en het was ook nog een best luxe bus dus we zaten prima. Eenmaal in Mwanza een dalladalla naar het busstation gepakt die gelukt direct vertrok, wat een wonder. En op buzuruga busstation vertrok de dalladalla ook wel vrijwel direct. Dit was het tegenovergestelde van de reis naar Rubya toe heerlijk. We waren zelf nog op tijd om langs de markt in Sumvé te gaan voor groente van deze week. En oeps nog wat kitenge gekocht.
Dit is ook een ziekenhuis met was meer supervisie en ook een een Nederlandse tropenarts. Dat is toch wel heel fijn om met Nederlandse artsen ideeën uit te wisselen. Het ziekenhuis is aan de buitenkant ook heel anders, het is fel blauw. Wat wel een heel mooi gezicht is. Het ligt ook op een heuvel en voor de kinderafdeling moet je een hele trap op.
Het is een gelovige ziekenhuis en elke ochtend hebben ze eerst een hele morning pray een half uur tot een uur in het Swahili. Alleen op donderdag was hij wat korter want we gingen grashakken haha. Nieuwe taak in onze taak beschrijving. Het was best leuk om te doen. Heel het ziekenhuis deed mee mannen, vrouwen, dokters en verpleegkundigen. Je moet alleen wel een goede techniek hebben wil je het een beetje goed doen en heel veel eelt op je handen. Ik had na een half uur al een blaar te pakken. Maar met een muziek door een boxje en een dansje hebben we ons prima vermaakt! Wel werden we uitgebreid toegelachen om onze dansjes haha.
Ook hier in Rubya maken ze niet heel lange dagen, maar we hebben ons de middagen wel vermaakt. Donderdag zijn we met z'n viertjes naar een dorpje in de buurt gelopen voor wat boodschappen en een biertje in de kroeg. Wel een warm biertje helaas, maar alsnog smaakte hij goed. Je moet het altijd goed zeggen dat je koud bier wilt, want anders krijg je warm. Voor ons werd zelfs nog even de koelkast aangezet maar voordat die koud is en vervolgens je bier ook duurt dat natuurlijk wel even, maar ach.
Vrijdag waren Suus en ik eerder klaar dan de rest en hebben we foto's gemaakt op het uitzichtpunt. Het was weer prachtig want we hadden een strak blauw lucht. Wel ben ik met m'n stomme hoofd tussen twee stenen gevallen dus heb wat blauwe plekken en schaafwonden als aandenken maarja je moet er wat voor over hebben haha.
S Avonds waren we uitgenodigd voor avondeten en een drankje bij de Nederlandse tropenarts, ze was namelijk jarig. Dat was heel gezellig, zelfs nog even de polonaise gedanst om toch een beetje carnaval gevierd te hebben haha.
Zaterdag, ons laatste dagje in Rubya en ons laatste dagje met Suus en Iet 😪 Heel jammer, maar we hebben wel echt het super leuk gehad met z'n allen! Vandaag hebben we heel wat op het programma staan, s ochtends gaan we op de baby van de tropenarts passen en daarna gaan we wandelen naar Muleba dat ligt 13-15 km van Rubya af.
Maar eerst dus lekker een ochtend met Damian gespeeld, wat een heerlijk kind is dat. Ook nog een stuk gewandeld met Damian in de draagzak, het voelt net echt haha (Maar was maar niet bang hoor, ik zal hier niet blijven met een cappuccino baby).
Na de lunch zijn we op pad gegaan naar Muleba. Het was echt een prachtig wandeling. Eerst naar beneden waar je uitzicht had over het dal en daarna door de bananen velden. Het was ook echt super mooi weer. Strak blauwe lucht met een super warme zon, maar heerlijk. En de uitzichten...!! Halverwege zouden we bij een riviertje moeten komen alleen die kwam maar niet, wat bleek die was voor een heel deel opgedroogd door het warme weer. Suus en Iet hadden deze wandeling wel al eerder gemaakt, dus daardoor wisten ze dat de rivier er al lang moest zijn. We liepen wel door heel wat modder heen, maar als je de heide stukken uitkoos kon je best prima lopen. Alleen werd dit gaandeweg wel steeds moeilijker en bleven we regelmatig in de modder steken. Op een gegeven moment probeerde we een soort van op het riet te lopen door de stengels om te knallen. We waren allemaal toch al een keer tot boven onze enkels in het water beland dus heel veel maakte het ook niet meer uit. het enige was, was dat er prikkel planten kwamen. Het waren planten met hele kleine stekeltjes, die eigenlijk meer op haren leken en overal in gingen zitten en ook lastig weg te halen waren.
We wilde wel graag met het bootje alleen enige manier om het bootje te krijgen is om te roepen, dus wij allemaal in koor BOTIE, BOTIE, BOTIE (gewoon overal een i achter plakken dan wordt het Swahili) en toch ook maar net Swahili voor boot gebruikt MELI!!! Maar geen boot.. Na een tijdje ging het echt echt niet meer we kwamen niet meer voor of achteruit, en gelukkig kwam na een tijd roepen dan toch het botie haha. Gelukkig maar want ik had er niet overna gedacht maar Mitch zei achteraf, ja wie weet wat allemaal in het water zat. Gelukkig heb ik daar ondertussen niet overna gedacht. Het was in ieder geval weer een heel avontuur en best leuk stiekem, een beetje survivallen tussen het riet. Het botie waar we mee gingen was gelukkig ook een betere boot dan Iet en Suus van de voren hadden beschreven. Ze zijn namelijk al een keer eerder gezonken met het bootje. Toen hebben ze door het riet naar het einde moeten waden. Je moet je een soort smal riviertje voorstellen met aan beide kanten heel veel riet maar geen vaste grond, dus je kan er niet aan de zijkant uit. Je moet het riviertje volgen tot je weer bij vaste grond kwam. Die hebben we gelukkig veilig bereikt en konden we verder wandelen. Na ongeveer 4 uur in totaal waren we in Muleba. Daar eerst een koude gin tonic gedronken 😍 Daarna wat boodschappen gedaan en terug met de taxi.
Als avond eten hadden we een soort van Mexicaans gekookt. Bonen met een beetje tomaten saus, taxo chips (die we uit Rwanda hadden meegenomen), guacamole en gefrituurde ugali (maismeel met water, wat iedereen hier eet.) En toen was ons laatste nachtje samen aangebroken! Maar het is echt nog super dat er elkaar zoveel gezien hebben!
Zondag liep onze terug reis echt gesmeerd! We hadden maar een bus die helemaal naar Mwanza ging, dat was echt ideaal en het was ook nog een best luxe bus dus we zaten prima. Eenmaal in Mwanza een dalladalla naar het busstation gepakt die gelukt direct vertrok, wat een wonder. En op buzuruga busstation vertrok de dalladalla ook wel vrijwel direct. Dit was het tegenovergestelde van de reis naar Rubya toe heerlijk. We waren zelf nog op tijd om langs de markt in Sumvé te gaan voor groente van deze week. En oeps nog wat kitenge gekocht.
Dank voor je heerlijke beschrijvingen... knuffels ✨🤗✨